Review Paaspop: vrijdag 30 maart 2018

Het festivalseizoen is officieel op gang geschoten. Afgelopen vrijdag was GigView aanwezig op een dagje Paaspop in het Nederlandse Schijndel. Na de aankomst op de parking, die perfect was aangegeven, en het parkeren van de wagen op de weide van boer Anton wandelden we naar de terreinen van Paaspop. Het had hier blijkbaar goed geregend want de shuttlebussen zaten vast in de modder. Hopen op 's avonds goed vertrekken, niet dus maar daarover verder in dit verslag meer. Eens op de terreinen aangekomen was het vooral onze ogen de kost geven. Een leuk aangekleed terrein met diverse tenten en opgedeeld in twee zones door een mooie brug. 

Onze eerste afspraak was de tent Apollo waar we nog net een aantal liedjes van de bevallige Anne-Marie konden meepikken. Niet echt ons genre van muziek maar ze scoorde toch een grote hit samen met Clean Bandit en Sean Poll, Rockabye. Dat ze een geweldige stem had kwam in deze grote tent zeker tot zijn recht, maar we waren hier voor enkele andere groepen gekomen en één van hen stond op het punt te gaan beginnen aan de andere kant van de terreinen. Terug over de brug dus, met zoonlief Joppe die nog steeds zijn ogen niet kon geloven, zeker niet toen ik hem vertelde dat festivals als Rock Werchter, Pukkelpop en Graspop vele malen groter zijn. Phoenix was de naam van de tent waar we het meest zullen vertoeven en na een goed plaatsje te hebben bemachtigd was het uitkijken naar de mooie, ja de eerste momenten op Paaspop draaiden om mooie vrouwen, Anneke Van Giersbergen en haar Vuur. Na ik in mijn jeugdigere jaren nogal een fan was van The Gathering was het nu toch wel uitkijken naar Anneke's nieuwe band. We werden zeker niet teleurgesteld, mede omdat er twee The Gathering nummers werden gespeeld, On Most Surfaces en Strange Machines maar natuurlijk vooral door Anneke's fenomenale stem. En die stem komt zeker ook tot zijn recht in de Vuur nummers. Geweldige nummers komende van hun debuut 'In This Moment We Are Free – Cities' werden hier warm onthaald. Nederlanders mogen gerust trots zijn op wat hun landje muzikaal allemaal voortbrengt, voornamelijk female-fronted bands en daardoor wordt het soms wat teveel van het goede. Maar als man zijnde kan ik niet klagen met al dat metalen vrouwelijk schoon.

De tijd was dan gekomen om onze innerlijke mens te versterken en aan keuze geen gebrek. We maakten het ons gemakkelijk en gingen voor een lekkere burger met frietjes, als dessert kon er nog een portie poffertjes bij. Voldaan en met een pint in de hand, Joppe met een cola, keerden we terug naar de Phoenix voor hét hoogtepunt van de dag, Avatar. Wat een geweldige show was dit! We besproken eerder dit jaar hun nieuwste album 'Avatar Country' dus de band was al een beetje gekend maar live nog niet aan het werk gezien. Headbangen en genieten van de eerste tot en met de laatste noten en ook Joppe genoot zichtbaar. Muzikaal en theatraal zat alles juist al had zanger Johannes Eckerström soms wel wat moeite om het aanwezige publiek te ontdooien. Hoewel hij Paaspop omdoopte tot metalfestival door de komst van Avatar bleven de metalheads hier blijkbaar beperkt. Maar de opgedaagde fans lieten dit niet aan hun hart komen en genoten met volle teugen. Johannes Eckerström met zijn typische facepaint deed rustig verder met zijn show en act. Joppe vroeg achteraf waarom hij zo vaak zijn tong uitsteekt, tja waarom Johannes? Naar de setlist is het een beetje gokken maar ik herkende van het nieuwste album toch zeker de kleppers The Glory To Our King, Legend Of The King en The King Wants You. Uit het vorige album 'Hail The Apocalypse' viel Tower op door de grote interactie met en van het publiek. Na een goed uur genieten van de capriolen van Johannes' mede bandleden Jonas "Kungen" Jarlsby, Tim Öhrström, Henrik Sandelin en de altijd energieke John Alfredsson zat het optreden er helaas al op. Het wordt dus uitkijken naar een ander festival om deze band nog eens aan het werk te zien want wij zijn verkocht.

Aangezien Joppe ook wel van een portie dance muziek houdt, gingen we even The Warehouse verkennen waar vooral dj's aan het werk waren. Wij kwamen binnen toen Childsplay aan zijn set begon. Wat kan je daarover zeggen, iemand dat plaatjes draait en een collega met een micro die door de liedjes heen zit te lallen met het publiek. Joppe genoot wel van deze muziek en liet zijn beentjes af en toe eens los gaan, dit tot groot enthousiasme van enkele voorbijgangers. Na een halfuurtje hadden we het toch ook een beetje gezien, het werd iets te druk in deze tent en daar had het weer veel mee te maken. Het was buiten steeds harder en harder gaan regenen en iedereen zocht dus zijn toevlucht in één van de vele tenten. Voordeel van dit festival, geen enkel optreden is in open lucht dus je kan altijd ergens droog genieten. Ook wandelen door de modder is beperkt door de mooi aangelegde wandelpaden. Onze laatste show van de avond werd het verrassende The Bloody Beetroots Live. Een band die eerder al de pannen van het dak speelde op Tomorrowland en tot vaak groot ongenoegen werd toegevoegd aan de line-up van Graspop Metal Meeting. Laat me verklappen dat deze band wel eens dé verrassing van GMM zal kunnen worden dit jaar. Wat ze op Paaspop lieten horen deed me vaak van de ene verbazing in de andere vallen. Ok het is en blijft dance maar met zo een geweldige rock 'n' roll vibe dat zelfs de meest volhardende metalhead zijn benen zal losgooien. De vermoeidheid begon zijn tol te eisen en hoewel Joppe graag hardstyle (brrr) band Da Tweekaz aan het werk had gezien besloten we dat het genoeg was geweest. De rij aan The Warehouse was toch te lang dus we hadden sowieso geen plaats in de tent gehad. Op naar de auto dus en het viel me op dat vele auto's moeilijkheden hadden in het natte gras. Ik had me geparkeerd vlakbij een aangelegde houten weg dus had ik goede hoop dat ik geen problemen ging ondervinden. Ik diende echter rond te rijden naar een andere weg omdat deze niet meer toegankelijk was door een grote plas. Echter vlak voor ik het andere houten pad kon oprijden reed ik mezelf vast in een mix van modder en gras. Gelukkig stond er op het parkeerticket het depannagenummer van de vriendelijk boer Anton die me zonder enige moeite uit de modder wist lost te trekken. Opgelucht en met een kleine vertraging konden we toch huiswaarts rijden richting ons warme bedje. Bedankt boer Anton en bedankt Paaspop.