Review Paganfest 2012

Datum: 
zondag, 1 april, 2012

paganfestPaganfest staat bekend voor hun folk metal, opgewekte muziek met nog heel wat andere instrumenten dan drum, keyboard en gitaar. Creativiteit alom in dit genre, maar dit jaar kregen we echter een heel andere zijde van de folk metal wereld te horen, een veel duistere kant met bands van over heel Europa. De duistere tint moet natuurlijk ook opgefleurd worden met voorheen vermelde opgewekte muziek, waarvoor de headliner van dienst garant stond.

Paganfest 2012 werd afgetrapt door de Ijslanders van Solstafir. Hoewel er al voor de aanvang van de show een relatief groot aantal aanwezigen waren, besloten deze, min of meer terecht, eerder te gaan genieten van het schuchtere lentezonnetje dan om Solstafir aan te horen. Diegenen die wel besloten hadden om niets te missen, kenmerkten zich vooral door hun passieve aanwezigheid. Een half gevulde Trix luisterde, keek en zag dat zowel de muzikale omlijsting als de zang vooral te wensen over liet of althans te eentonig overkwam.

Het was pas toen onze noorderburen van Heidevolk het podium betraden dat Paganfest 2012 echt van start ging. Hoewel er hier en daar nog wat lege plekken te vinden waren tussen het publiek, was de zaal meer dan behoorlijk gevuld en kwamen de aanwezigen ook pas los. De eerste moshpits lieten dan ook niet lang op zich wachten en het publiek ging steevast stevig uit zijn dak. Heidevolk bracht onlangs het sterke conceptalbum 'Batavi' uit en dit kan met recht en reden het beste album van de band tot nu toe genoemd worden. Met 'Een nieuw begin', 'Als de dood weer naar ons lacht' en 'De toekomst lonkt' waren er dan ook heel wat nieuwe nummers die terecht op de setlist stonden.

Het moet gezegd zijn, het waren vooral de ondertussen als klassiekers te omschrijven nummers zoals Saksenland en Vulgaris Magistralis die iedereen uit man en macht deed meezingen. Bij Vulgaris Magistralis werd zelfs de eerste crowdsurfer van de avond genoteerd. Over het algemeen deed iedereen vrolijk mee en Heidevolk stond dan ook terecht op deze affiche, net als vorig jaar!

Hoewel de Trix al redelijk vol was gelopen, was het publiek vrij verdeeld: enerzijds had je de opgewekte folk metal liefhebbers en anderzijds de naar meer duister neigende pagan metal fans. Met Negura Bunget kregen deze laatste goed hun zin. Negura Bunget mengt folk met atmosferische black metal elementen.  Deze Roemenen vielen vooral op door de rasperige black metal stem van de zanger. Muzikaal klonk het net als Solstafir wel alweer een beetje eentonig. Benieuwd of de opvolger opnieuw een boost in de betere richting zou geven.

Primordial, afkomstig uit Dublin, had vele fans in de zaal. Met hun keltische folk/black metal lagen ook zij in het verlengde van wat we voorheen te horen kregen, maar gelukkig iets variërender. De 'opgewekte folk metal liefhebber' liet het echter voor bekeken waardoor er een vrij grote stroom uit de zaal was. Nochtans, van in het begin, toen de band geleidelijk aan na een lange duistere intro opkwam, stond een groot deel van de zaal met de armen in de lucht te roepen en dit werd alleen maar intensiever gedurende het optreden door. Opnieuw duurde ook dit optreden iets te lang om te boeien, al zullen de vele fans daar aanwezig er anders over denken. Primordial mag dan wel goed zijn voor hun fans, nieuwkomers konden ze alvast niet overtuigen.

Headliner van dienst zou het duidelijk over een andere boeg gooien, en maar goed ook. Het Zwitserse Eluveitie stond vorig jaar ook al op Paganfest vrij hoog geprogrammeerd, deze keer mochten ze afsluiten. Met hun nieuwe album 'Helvetios' onder de arm, zou het een feestje worden, dat was al op voorhand geweten. Ze begonnen met een reeks nummers van dat nieuwe album. De intro, Helvetios, Luxtos en Uxellodunon zetten het optreden zeer goed in, gevolgd door materiaal van 'Everything remains as it never was'. Al meteen bij het eerste nummer ontstond er een moshpit in het midden van de zaal, maar deze viel wat later stil. Zanger Chrigel moest dan maar zelf erom vragen op een originele manier. "Wie van de vrouwen hier wil de circlepit leiden?" klonk het. Een vrijwilligster gaf aan deze woorden toe en opnieuw ontstond er activiteit in het midden van de zaal. Maar niet enkel daar, ook aan de zijkanten en zelfs tot achteraan waren mensen aan het headbangen, meezingen en zelfs dansen en huppelen in het rond. Met Eluveitie is er altijd sfeer, zij hebben dan ook deze avond goed gemaakt.

Hoogtepunten waren nummers als Inis Mona, Thousandfold en uiteraard Tegernako, maar de nieuwe nummers deden het ook zeer goed. Niet alleen het hardere werk was fantastisch, ook wanneer zangeresje Anna haar songs 'A Rose for Epona' en 'Alesia' zong, ging het publiek uit hun dak, prachtig. Een spetterend einde van deze Paganfest editie, waarbij Eluveitie nog drie bisnummers mocht spelen, en een zeer gevarieerde setlist. Dit was ook nodig, want met uitzondering van Heidevolk als tussendoortje leek de hele avond nogal op elkaar. deze editie was niet uitverkocht zoals vorig jaar en miste over het algemeen ook de sfeer die er vorig jaar ten volle heerste een hele dag lang.

Geschreven door Kenny Gastmans en Tim Vermoens

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!