Review Power Prog & Metal Fest 2012 (dag 1)
De derde editie van het Power Prog & Metal Fest zit er op. Deze keer waren er maar liefst 32 bands verspreid over drie dagen die hun muzikaal talent aan de aanwezigen mochten tonen. Een verslag van de geziene bands op vrijdag 6 april kan u hieronder lezen.
Deze derde editie bestond voor de eerste keer in de geschiedenis van het festival te Mons (Bergen) uit drie dagen. Hierdoor begon het muzikaal spektakel al op een vrijdagavond. De bands waren verspreid over twee podia, de Alpha en Omega Stage, met een tiental minuten tussen elke band. Tijd genoeg om van de ene stage naar de andere te gaan en een drankje op te halen aan de bar in het midden van de zaal. Een zeer goed systeem trouwens, handig voor de dorstige aanwezigen die nu eenvoudigweg maar even moesten stoppen om een consumatie te kopen tussen het switchen van podium. Opener Goliath begon al om 17:35, vrij vroeg op wat voor de meesten een werkdag was. Veel volk was er dus nog niet, ook bij de tweede band Methusalem was dit het geval. Enkel het laatste nummer hiervan kunnen aanhoren.
Odd Dimension op de Omega Stage was dus de eerste band die volwaardig kon bekeken worden. Helemaal van Italië kwam deze band naar ons Belgisch festival. Hun muziek gaf meteen aan waarom ze op dit festival aanwezig waren, het leek een mix van progressive metal met wat snellere, naar power metal neigende nummers. De expo was ondertussen al wat voller gelopen, aan het podium stonden al heel wat mensen en ook de drankbon kramen hadden lange wachtrijen.
Hierna was het de beurt aan Trollfest. Deze Noren zijn goed bekend met België dankzij de Heidenfest en Paganfest tours. Hoewel ze daar misschien een indruk maken, deden ze dat hier helemaal niet. Het geluid klonk niet goed en de hele show was een kakofonie aan geluiden. De zang liet ook te wensen over.
Een beetje een vreemde eend in de bijt was hierna aan de beurt. Septic Flesh kan omschreven worden als symphonic death metal. Onmiddellijk kan al gezegd worden dat ze op de headliner na het publiek het meest in hun greep hadden en een spetterende show gaven. Zowaar de zwaarste band van het hele festival, het was zeker en vast een leuke afwisseling. Het decor was mooi dankzij de vlaggen en banners en ook de belichting zorgde voor een mooi ogend lichtspektakel. De band op zich speelde de pannen van het dak. Ze speelden weliswaar enkel nummers van hun laatste twee albums Communion en The Great Mass. Bij Septic Flesh werd voor het eerst een moshpit geopend in het midden van de zaal. Tot een wall of death kwam het niet, ondanks dat de zanger het vroeg. Een machtig optreden in elk geval, ook voor de die hard power of prog metal fan zaten er hier en daar leuke melodieën tussen de death metal door. Het trademark van Septic Flesh blijft hoe dan ook de geweldig zware stem van de zanger en de duistere intensiteit die de muzikanten naar boven weten te brengen als geen ander.
De setlist:
- The Vampire from Nazareth
- Communion
- A Great Mass of Death
- Pyramid God
- Oceans of Grey
- Persepolis
- Anubis
- Five-pointed Star
Opnieuw naar de Alpha Stage, daar speelde na dit schitterende optreden nu Korpiklaani. Zij zijn van een heel ander kaliber namelijk vrolijke folk metal, een groot contrast. Helaas lijkt hun hele show op elkaar en kan een onderscheid bijna enkel gemaakt worden op een andere timing van de instrumenten en andere zinnen of zelfs enkel maar woorden als lyrics. Vodka, Beer en Tequila waren bijvoorbeeld drie songs als dit. Maar het publiek entertainen kunnen ze zeker en vast, de mensen gingen uit de bol, veel geheadbang en gedans in het rond. De sfeer in de zaal leek optimaal, er was dan ook heel wat volk bij Korpiklaani. Wie geen interesse had, kon gewoon achteraan staan of zich al klaar zetten aan de Omega Stage voor de headliner van de eerste dag.
20 minuten hierna was het nog de beurt aan de eerste headliner van PPM Fest: Rhapsody of Fire. Zowaar een van de hoogtepunten van het hele festival, ook zij speelde de pannen van het dak en dat maar liefst zo'n twee uur lang! Ondanks de split met Lucca Turilli doet de band het nog overduidelijk zeer goed. Ze openden na een intro met de titeltrack van hun laatste album: From Chaos to Eternity. Een heftig nummer waardoor de sfeer er al meteen inzat. Je zag ook onmiddellijk dat ze een heel professionele band zijn en enorm getalenteerde muzikanten zijn. De hoeveelheid gitaarriffs zijn gewoon niet te tellen. Ook de drummer werd in de spotlight geplaatst met zijn drumsolo. Hierop volgde het leuke nummer The March of the Swordsmaster, een rustiger nummer maar heel sfeervol. Hierna gingen opnieuw de gitaren aan het loeien, zoals ze dat het best doen. Rhapsody of Fire kwam, zag en overwon. Al was een setlist van om en bij de twee uur wel heel vermoeiend naar het einde toe. Maar liefst tweemaal zijn ze het podium op en af gekomen, twee bisrondes van enkele nummers.
Een zeer geslaagd einde van de avond en van deze eerste dag op PPM Fest.
De review van dag 2 vindt u hier.
De review van dag 3 vindt u hier.
Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!