Review: Punx in the Pit - Pure skatepunk nostalgie

Afgelopen zaterdag presenteerde Brakrock ons punckrockfestival PunX In The Pit, een skatepunk festijn in het vernieuwde “Nest” in De Schorre in Boom. De dag ervoor was al de officiële opening van de nieuwe skatebowl samen met workshops en demo’s, en zaterdag was het dan tijd om dit geheel in skatepunk stijl nog eens dik te vieren.
Met een lineup van Dog Eat Dog, Heideroosjes, Janez Detd, Deez Nuts, No Fun At All, Apes of the State en Rupelsoldaten, beloofde het een groots feest te worden. Toen de weergoden ons vervolgens ook nog eens goed gezind waren, was het feest compleet. Een dag vol heerlijke punk, koud bier, skatende jeugd en top weer, beloofde ons veel goeds.

Een rollercoaster van pure skatepunk nostalgie was vandaag de ultieme doop van het vernieuwde “Nest” in De Schorre in Boom. Niets had beter gepast hierbij dan het feestje dat het Brakrock team hier neergezet heeft. Heel tof en smaakt zeker naar heel veel meer.

Bekijk het gehele foto report hier.

Rupelsoldaten
Om vijf minuten voor drie, terwijl het Nest van De Schorre langzaam vol begint te druppelen, hebben de lokale helden van Rupelsoldaten de eer om dit nieuwe festival af te trappen.
Om eerlijk te zijn was ik zelf totaal niet bekend met deze Belgische reggaeformatie die hun gehele repertoire brengen in Rupels dialect. Maar ik lijk een van de weinigen te zijn.
De heren brengen het toch al heette veld direct in Jamaicaanse sferen. Hun maatschappijkritische teksten zijn (helaas) tot de dag van vandaag nog steeds relevant maar ze maken er een goed feestje van. De opkomst is nog niet mega groot maar de voetjes gaan van de vloeren en de Ganja geuren vullen het veld terwijl de heren hun repertoire doorspelen. Binnen de planning is er zelfs nog ruimte voor een encore en de band komt terug voor nog eenlaatste nummertje.

Apes of the State
Ontstaan in Lancaster, Pennsylvania, is Apes of the State een boeiende folkpunkband die je zeker een keer “ervaren” moet hebben. Hun geluid is zeer lyrisch waardoor ik een aantal keer aan artiesten als Kimya Dawson en Belle and Sebastian (voor de mensen die de film Juno kennen).  Een regelmatig humoristische (licht) tieneractige manier van teksten, gecombineerd met folky punk die soms goed in de versnelling gaat. Het publiek weet de weg naar het podium steeds beter te vinden en onder het genot van een biertje zien we de eerste kleine pits al ontstaan. De zon zal best een flinke invloed hebben gehad, maar er glijd met de klanken van Apes of the State een euforisch gevoel over het veld. Dit is de eerste Europese tour van de band en zijn voor de liefhebbers, 22 mei nog te zien in de Little Devil in Tilburg en 23 mei in Metropool in Enschede.

Deez Nuts
Het is tijd voor de  Australische Hardcore punkband uit Melbourne Deez Nuts om het podium onveilig te gaan maken. De zanger JJ Peters lijkt er goed zin in te hebben en verschijnt met zijn onafscheidelijke grote glimlach op zijn gezicht ten tonele. De band trapt in een klein uurtje al hun grote hits er doorheen en er wordt flink gemoshed en mee geschreeuwd met de hits. Het publiek is heel breed georiënteerd en er zijn veel families met kids aanwezig in De Schorre. De verwijzing naar de toekomst van hardcore wordt regelmatig gemaakt terwijl ook de kids opgetild worden om te crowdsurfen. Grappend wordt er nog excuses aan de ouders gemaakt als I Don't Give a Mother Fuck wordt ingezet maar blijkbaar geeft niemand een f*ck want de massa host vrolijk verder. Als de trompetten van het laatste nummer DTDFL4EVA over het veld schallen weet het publiek dat het nu of nooit is en mensen stapelen zich voor het podium om woord voor woord alles door de mic mee te schreeuwen.

Dog Eat Dog
Dog eat Dog weet al sinds begin jaren 90 een mix van punkrock en hiphop te brengen wat bij ieder optreden steevast eindigt in een tropisch feestje.
De heren uit New Jersey zijn misschien al aardig op leeftijd, maar hebben nog energie voor tien. Na een kort introductienummer wordt Pull My Finger gelijk alles en iedereen in standje vol gezet. crowdsurfers komen af en aan als menselijke golven om de funky klanken van de band. Echte klassiekers als Who's the King? en Rocky kunnen natuurlijk niet ontbreken en worden uit volle borst meegezongen.  Als er afgesloten wordt met No Fronts lijkt het hek echt van de dam. Als je van afstand de pit in kijkt lijken er bijna meer mensen in de lucht te hangen dan op de grond te staan. De heren hebben er zichtbaar onwijs veel zin in en hebben nog een grote verrassing in petto maar deze kwam pas bij de volgende act naar boven.

Janez Detd. & Friends
Rond de millenniumwissel schoten poppunkbands als paddenstoelen uit de grond. De Simple Plans en blink-182s van deze wereld kenden hoogdagen. Maar in Europa kwamen er ook grote namen te wereld als Nailpin, Flatcat en Janez Detd. Die laatste kent nog steeds heel veel fan in eigen land want het veld staat afgeladen als de band het podium bestijgt. Het “& Friends” gedeelte van de band aankondiging is niet alleen de verwijzing naar de grote schare fans van het eerste uur die aanwezig zijn maar ook de zijkant van het podium staat goed gevuld met interessante namen uit de pop punk scene.  Vanaf de eerste tonen van Raise Your Fist verandert het veld in een kolkende massa. Het lijkt bijna een grote pit en alles en iedereen doet mee. Als we denken rust te krijgen hebben we het mis, direct daarna wordt Rocky (Dog Eat Dog cover) ingezet met uiteraard gastoptreden John Paul Luke Connor & Dave Neabore van Dog Eat Dog. John lijkt het zo erg naar zijn zin te hebben dat hij met een grote duik het publiek in surft, maar aan het eind van het nummer weer netjes op het podium terugkomt.  Na een aantal nummers is het tijd voor de volgende cover en wel Rockstar Fantasy (Break It)  van Flatcat. Dieter "Minx"' Meyns is ook van de partij en grootste Flatcat hit samen met de band en het blijft nog steeds een heerlijk feestje. Ondanks dat je een aantal keer beseft dat je ineens oud wordt, is het hoofdzakelijk zwijmelen in nostalgie. Gedurende de set beklimmen ook Jonas Meukens (X!NK) en Hanne Terweduwe (For i Am)  om een duit in het zakje te doen van deze trip down memory lane.
Uiteraard wordt er afgelosten met de mega hits My Life / My Way! en Anti Anthem en laat Janez Detd. het veld moe, bezweet maar voldaan achter. Wat een top set!!

No Fun At All
We blijven nog even in nostalgische punk sferen als de grootheden van de Zweedse punkrockband No Fun At All ten tonele verschijnen. Ze trappen af met Spirit, en god wat blijft deze band toch lekker. De snelheid, het enthousiasme en de passie zitten er na al die jaren nog honderd procent in. Alle hits van het power album Out Of Bounds worden gespeeld en het publiek smult van ieder nummer. De energie die Janez Detd. te wegen wist te brengen bij het publiek is totaal niet weggezakt en als ik vanaf een afstandje naar beneden te pit in kijk gaat mijn skatepunk hart nog sneller kloppen. Een podium waar een van de tofste punkbands van vroeger volgas gaat, publiek wat zich helemaal mee laat voeren en niet stil kan blijven staan en als ik naar rechts kijk een skatebowl die tot zijn volle potentie benut wordt dus skaters. Het kan ook niet anders maar de band sluit af met Master Celebrator en het publiek lijkt er de laatste energie uit te willen persen en geeft alles.

Heideroosjes
Na No Fun At All lijkt iedereen snel nog een biertje te halen ter verkoeling en al snel weer een goed plekje te zoeken voor de Heideroosjes. Ondanks de grote namen eerder op de dag lijkt het Vlaamse publiek massaal toegestroomd te zijn voor deze band. 1 op de 10 bandshirts die je vandaag voorbij zag komen was een Heideroosjes shirt en ook bij de aanwezige kids hadden de Heideroosjes shirts te overhand.  Tien minuten later dan gepland vanwege een bekabeling ombouw klinkt dan toch echt “Oh Heideroosje” uit te speakers. De band komt op en terwijl zanger Marco Roelofs over het gespannen toekijkende veld heen kijkt zet te band I'm Not Deaf (I'm Just Ignoring You!) in. Alsof er een bom afgaat komt het veld in beweging. Wat wel opvalt is dat dit de enige band is met security vooraan bij het podium ook gedurende de set zijn er maar een handje vol crowdsurfers handig genoeg om de sprong te kunnen maken. Reden hiervan is niet geheel bekend maar het publiek lijkt het niets te boeien. Een flinke mix van oude hits en nieuwer werk vliegt voorbij. Hordes kids in Heideroosjes shirt worden het podium opgehaald en gaan vervolgens als een grote golf van crowdsurfers het publiek weer over.  Alle hits worden woord voor woord meegezongen en het publiek lijkt er geen genoeg van te krijgen. Na de megahits Iedereen is gek (behalve jij), Ik wil niks! en Sjonnie & Anita is het tijd voor de medley met o.a. Klapvee / Madammen met een bontjas / Tering tyfus takketrut. Het publiek gaat uit zijn dak bij de Urbanus cover en breekt als blijk van dan bij United Scum de tent af.

Een rollercoaster van pure skatepunk nostalgie was vandaag de ultieme doop van het vernieuwde “Nest” in De Schorre in Boom. Niets had beter gepast hierbij dan het feestje dat het Brakrock team hier neergezet heeft. Heel tof en smaakt zeker naar heel veel meer.