Review Punx in the pit - A second opinion

Na weken van regen werd het wel duidelijk: GOD IS A PUNK ROCKER. Want hij zegende even de eerste editie van PUNX IN THE PIT met prachtig weer. 

De schorre in Boom was voor een keertje niet de locatie voor de pompende beats van Tommorland, maar voor de scheurende gitaren van de punkbands op deze dag. Normaal had ik deze review gestart met een bespreking van de eerste band genaamd De Rupelsoldaten maar door wat pech onderweg en een flinke wandeling van de parking tot het festival terrein, kon ik spijtig genoeg net de laatste noten van hun set meepikken…

Dan maar even de tijd genomen om heel de layout van het festival te bekijken. En het mag gezegd, deze was top. Met de trappen en heuveltjes had het iets weg van een klein Romeins amfitheater. Dit in combinatie met de splinternieuwe skatebowl, die gesponsord werd door bovenstaand techno festival, bewijst nog maar eens dat muziek grensverleggend is. Deze bowl zorgde ook voor een leuk intermezzo tussen de shows door want je kon er de jeugd en de mensen met hun tweede jeugd hun beste tricks zien bovenhalen.

Maar goed het werd tijd voor de tweede band op de line up, Apes of the State. Deze indie folkpunk band uit Pennsylvania is momenteel bezig aan hun eerste Europese tournee. Hun setlist en nummers sneden zeer actuele thema’s aan. Een mandoline, een akoestische gitaar en een charismatische frontvrouw maakte het plaatje compleet. Nummers als Plate glass apology, Internet song en On to the next zullen er zeker voor gezorgd hebben dat ze nieuwe fans hebben overtuigd.  Maar ook dat ze sneller een tweede Euro tournee kunnen aanvatten. Dit wordt zeker een band om te volgen en moesten ze deze tour in jullie buurt spelen, go check them out.

Op Punx in the pit werd net als bij Brakrock gewerkt met een zero waste beleid wat er eigenlijk voor zorgde dat het festival terrein gedurende de hele dag er proper bij lag. Ook de QR-codes op de festival bandjes zorgde dat je vlot je drink tokens kon uploaden, en niet meer hoefde aan te schuiven aan de lange rijen bij de kassa’s. Spijtig genoeg werden deze wachtrijen dan dubbel dik en gecompenseerd bij de twee foodtrucks. Hier viel het voor de eerste keer op dat de organisatie een onderschatting had gemaakt voor het aantal bezoekers. twee eetkramen (één hamburger en één frietkraam) waren toch niet voldoende. En later op de avond werd dit nog eens extra bevestigd, want op een gegeven moment waren zowel de hamburgers als frieten op. Er werd dan wel geïmproviseerd door curryworsten in de plaats te geven maar dit was op dat moment de enigste optie waardoor de vegan’s in de kou bleven staan. Maar goed als dit het enigste minpunt is dan valt het nog reuze mee.

Na het leggen van de font was het tijd voor de hardste band op deze line up, Deez Nuts, deze band uit Melbourne is al sinds 2007 een gevestigde waarde on stage. Hun combinatie van hip hop en hardcore zorgt er dan ook voor dat blijven stil staan geen optie was. De stage divers en moshpits was hier dan ook het bewijs van. Nieuwe en oude nummers werden aan een razend tempo afgewisseld. En een van hun hits, Band of brothers, werd kuidkeels meegezongen door het publiek. JJ Peters was ook zo tactvol om zich al even te verontschuldigen bij de jeugd voor het nummer Your mother should have swallowed you aan te vatten. Al bij al een zeer vermakelijke set en we kijken al uit om ze terug te zien op Graspop later dit jaar.

Zo net bekomen van een top set van Deez Nuts en het was al tijd voor de volgende wervelwind: Dog Eat Dog. Deze 90’s band staat al jaren bekend voor hun geweldige live performance. Wat het deze keer zo speciaal maakte was het feit dat ze voor het eerst in lange tijd een nieuw album hebben uitgebracht. 24 jaar na Amped is het tijd om Free Radicals los te laten op de wereld. John Connor leefde zich uit al Mc/zanger en verrassend genoeg kwam een van hun hits al vroeg in de stlist aan bod. Veel introductie had het publiek niet nodig want zodra het bekende sax deuntje van Who’s the king door de PA klonk, ontplofte het eerste bommetje. De set bleef gaan als een stoomtrein, tot dat de band ineens besliste een nieuw en ZEER rustig nummer te spelen. Laten we zeggen dat Bar down een echte mood killer was, het publiek werd in slaap gewiegd. De sfeer zat even op een diepte punt, maar gelukkig slaagde Rocky en Isms erin om iedereen op tijd terug wakker te schudden.

Na een geslaagde passage op Brakrock 2023 stond Janez Detd (and friends) ook op Punx in the pit. Velen onder ons wisten niet wat te verwachten, maar zanger Nikolas en zijn kompanen hadden er zin in. Raise your fist was de kick off van hun set, direct gevolgd door Rocky wat top geweest zou zijn als we het niet 20 min eerder hadden gehoord. Maar goed ze hebben jaren getoerd met Dog Eat Dog dus het is hun vergeven. Beaver fever, hun eerste bescheiden radiohit kwam ook aan bod, al was het spijtig dat er eerst even een verontschuldiging af moest omdat de tekst nu als woke kon geïnterpreteerd worden. Als er een genre is waar iedereen wel geaccepteerd wordt en tongue in cheek humor wel kan is het punk. Maar goed, tijd voor een nieuwe friend on stage te vragen. Minx van Flatcat kwam Saturday en hun eigen hit Rockstar fantasy meezingen. En vanaf dit moment werd het een carousel van bandleden en gasten. Gitaristen en bassisten werden non stop gewisseld. Was dit dan het bewijs punk’s not dead just old and out of shape. Dimitri van The Gwyllions en Hanne Terweduwe van For I Am passeerden ook nog de revue. Maar de verrassing van de dag was toch wel Jonas Meukens van Xink, die even de vriendschapsband kwam meezingen. Al bij al was het een zeer vermakelijke show maar het voelde ook wel aan als een punkrock juke box. Vooral omdat bijna de helft van de setlist covers waren. Terwijl een band als Janez detd toch ook wel een mooi repertoire heeft om 1 uur te vullen.

Maar goed we where here to have fun, or No Fun At All. Deze zweden  gaan al mee sinds 1991 en was voor velen onder ons een trip trough memory lane. De begin jaren van Groezrock, de skate stage op Pukkelpop en ga zo maar door. Beat em down, in a rhyme werden luidkeels mee gebruld, de stagedives volgden elkaar in sneltempo op. Het was meer dan duidelijk, dit publiek was niet moe te krijgen. De tweede (of derde) adem werd gevonden. En de band genoot van iedere minuut, afsluiten deden ze met hun grootste hit Master celebrator. En dit vormde de perfecte climax naar de headliner van de avond.

De Heideroosjes, het podium werd klaar gezet, security kwam erbij om de vele stagedivers tegen te houden. Want ook al was het Punx in the pit, het werd met momenten toch te gevaarlijk. Marco, Frank, Igor en Fred waren hier om de kers op de taart te zetten. Oh heideroosje was het startschot, gevolgd door het al bekende I’m not deaf I’m just not ignoring you!!! Nou, het publiek was zeker niet doof en negeerde Marco zeker niet, want met momenten kwamen ze ver boven de PA uit. Hits als Break te public peace, Time is ticking away en Lekker belangrijk, alles passeerde de revue. De grappen van de bassist Fred zorgde zelfs dat de rest van de band in de lach schoot. En sommige nummers toch iets langer op zich lieten wachten. De setlist bleef verder blazen als een schip op ramkoers, de kolkende massa in de pit werd groter en groter en dat zonder motor (see what i did there). Tot het natuurlijk het moment was dat de avond er op zat. Het was tijd voor heun laatste nummer United scum, en hier was het toch weer een top moment voor alle kinderen die aanwezig waren. En het mag gezegd het waren er heel wat. Het was zoals Marco Roelofs zei, die kids zijn de volgende generatie en deze avond moest onvergetelijk worden voor hun. Dus security moest aan de kant, de kids on stage en dit was hun crowdsurf moment. Het publiek pakte zich bij elkaar zodat iedereen veilig tot achter kon surfen en daar en toen op dat moment werd het duidelijk.

                                                                    We're just us, UNITED SCUM!
                                                             Have a right to speak, UNITED SCUM!
                                                            Call us what you want, UNITED SCUM!
                                                             Can't break us down, UNITED SCUM!

Punx in the pit it was a blast en vanuit de grond van mijn hart hoop ik dat jullie zo mogen groeien tot het Tommorland for the punks.

SEE YOU NEXT YEAR!!!!