Review Red Bull Soundclash @ Lotto Arena

Al maanden lang werd er reclame gemaakt voor DE Red Bull Soundclash van de lage landen. De Nederlandse groep De Jeugd Van Tegenwoordig moest het opnemen tegen het Belgische trio: Triggerfinger.

De zaal stond zo opgesteld dat er 2 podia in de zaal aanwezig waren, recht tegenover elkaar. Eén voor Nederland en één voor België. Het publiek op het middenplein scheidde de podia. Ook in de zijtribunes konden mensen een kaartje kopen.

Voor de echte clash begon mocht elke band een voorprogramma meenemen naar een uitverkocht Lotto Arena. Triggerfinger nam het Gentse Horses on Fire mee. De band speelde een goede set. De mensen druipten naar binnen en de zanger van de band kreeg het publiek na enig tijd mee.

Het was een kort maar krachtige set, het miniconcert van de band viel bij ons in goede aarde. De band had nog maar net de laatste noot gespeeld en aan de overkant was het aan het programma van De Jeugd Van Tegenwoordig. De Nederlandse rapper SEF mocht daar het podium openen. De liedjesteksten zijn allemaal in het Nederlands en sommige teksten slaan werkelijk op niets. Hij kreeg het publiek mee door paar keer om onze handjes te vragen, de Nederlandse Regi zeg maar.

Daarna was het tijd voor het echte werk. Stijn Van De Voorde en Otto-Jan Ham van Studio Brussel betraden het middenpodium. Otto-Jan Ham achter de mengpanelen en Stijn Van De Voorde nam de presentatie op zich. Hij kondigde eerst een warm-up rond aan. Triggerfinger kwam het podium op en speelde 3 nummers. Ze openden met ‘I’m Coming For You’. Het publiek had er duidelijk zin in, net zoals de band. Het beloofde een zeer hete avond te worden.

Na hun 3 nummers kwam De Jeugd Van Tegenwoordig op het andere podium. Alle 4 de leden hadden legermotief kleren aan, inclusief een gasmasker op hun gezicht. Van een entree gesproken! Ook zij mochten 3 nummers spelen om zich op te warmen, hun ‘Spaanse’ lied ‘Get Spanish’ mocht zeker niet ontbreken. Ook de fans van De Jeugd waren in form. Het beloofde een echte clash te worden.

De eerste echte ronde kon beginnen: De Cover-ronde. Elke band kreeg hetzelfde lied gepresenteerd door Otto-Jan Ham en de beide bands moesten het liedje coveren in hun eigen stijl. Het liedje in kwestie was ‘Man Down’ van Rihanna.

Eerst was Triggerfinger aan de beurt. De heren zette zowaar een geniale versie van het liedje neer. Het publiek was overtuigd en op het einde kon de band rekenen op een stevig applaus. Ondertussen wordt de cover meermaals aangevraagd op Studio Brussel. Na hun ‘I Follow Rivers’ nummer 1 cover volgt misschien deze cover?

Ook De Jeugd Van Tegenwoordig mochten zich bewijzen. Willie Wartaal nam het grootste deel van de song op zich en rapte de hele song bijna op zijn eentje. Alsook een geslaagde cover. Vervolgens was het publiek aan zet. 3 microfoons kwamen uit het dak van de Lotto Arena naar beneden en de mensen moesten stemmen door zo luid mogelijk te roepen voor de beste band. De uitslag was duidelijk: Triggerfinger wint de eerst ronde. 1-0.

De tweede ronde was de Takeover. Triggerfinger mocht opnieuw beginnen en zette hun monsterhit ‘All Dancing Around’ in. Na een korte intro stopte ze met spelen en was het aan de Jeugd Van Tegenwoordig om de song verder te zingen, in hun eigen stijl natuurlijk. De Jeugd maakte naarmate de song vorderde een Whitney Houston-versie van. ‘Wanna Dance With Somebody’ werd erin toegevoegd. De Jeugd mocht nu een nummer inzetten van hunzelf en het werd ‘Sorry’. Ruben Block ‘rapte’ in het Nederlands alsof hij nooit anders gedaan had. Geweldig gedaan.

Tijd voor nog een nummer. Triggerfinger gaf het nummer ‘All term memory love’ terwijl Triggerfinger zelf aan de slag moest met het nummer ‘Sexy beesten’. Het publiek mocht opnieuw stemmen, en deze keer was het zeer nipt. Maar Triggerfinger konden het publiek het meeste overtuigen. 2 punten erbij voor de Belgische band. 3-0 was de tussenstand.

In de derde ronde kon je 3 punten verdienen. Het moment voor De Jeugd om Triggerfinger bij te benen. De derde ronde was: The Clash. Otto-Jan Ham stelde 3 stijlen voor aan de bands, die ze moesten omzetten naar hun eigen nummers. De discoversie van ‘Watskebeurt’ was echt schitterend. De gabberversie van ‘All This Dancing around’ zal bij veel mensen ook nog nazinderen. Mario Goossens zetten een vette beat op zijn gsm en gebruikte dit als achtergrond deuntje. Bij de gabberstijl kon De Jeugd het meest overtuigen, maar bij de country-stijl (of zoals Stijn Van De Voorde het zo mooi zei: cuntry) was Triggerfinger duidelijk de betere.

Het publiek koos ervoor dat De Jeugd Van Tegenwoordig met de punten mochten lopen. De stand was intussen 3-3. De laatste ronde ging alles bepalen, de Wildcard-ronde. Elke band mocht een gastartiest of artieste meenemen op het podium om samen een liedje te zingen. De Jeugd Van Tegenwoordig mocht deze ronde beginnen en zij brachten niemand minder dan Tim Van Hamel mee. Hij kwam niet echt bepaald nuchter het podium op. Het lied dat ze samen brachten eindigde in ieder geval spectaculair. Tim Van Hamel smeet zijn gitaar gewoon aan flarden op het podium en gaf de brokstukken weg in het publiek.

Triggerfinger bracht Kraantje Pappie mee. De Nederlandse rapformatie met hun bekendste hit: 'Waar is de kraan'. Dit lied werd ook gebracht op het podium. Het was een zeer geslaagde combinatie en het publiek dacht er ook zo over. Deze ronde won Triggerfinger overtuigend en mochten zich kronen tot de winnaars van de Red Bull Soundclash 2012.

Ze eindigden met een bisnummer: ‘All Dancing Around’. Het publiek ging tevreden naar huis, het was een aangename avond.