Review Rock Am Ring 2019 dag 1: vrijdag 7 juni

Een goed begin van de festivalzomer voor GigView, want we mochten de Nurburgring betreden voor het grote Rock Am Ring. De vreugde was groot want er stonden enkele heuse kleppers geprogrammeerd waaronder Tool en Slipknot. We vertrokken reeds op donderdag richting Altenahr waar onze B&B was gevestigd, een beetje luxe mag wel voor de dagen die komen. Gelegen op een halfuurtje rijden van de festivalsite en blijkbaar in trek bij de Rock Am Ring gangers want we waren hier niet de enige.

's Anderdaags vertrokken we dan uitgerust en met gevulde buiken naar de Nürburgring. Praatjes maken bij aankomst met enkele Belgische collega's en dan kon de aanmelding in het mediacenter beginnen. Alles verliep uiterst vlot en zo leerden we ook de iets andere werking kennen voor de fotografen in vergelijking met andere festivals. Zo dienden we voor aanvang van elke band die we wilden fotograferen ons aan te melden bij de organisatie voor de desbetreffende fotopas. Even wennen in het begin maar al snel waren we dit gewoon. 

Het eerste concert stond gepland op het tweede hoofdpodium, Beck's Crater Stage. Met een colonne VW busjes werden we ter plaatse gevoerd want zowel deze als de Alterna Stage lagen een eindje verwijderd van het media center. Palisades, een post-hardcore band uit New Jersey mocht de debatten openen en dat deden ze met verve. Ze konden tevens genieten van een aardige opkomst wat voor een opener altijd deugd doet. Het publiek had er duidelijk zin in, met een Bitburger in de hand gingen de wakkere festivalgangers compleet uit hun dak. Dit tot vreugde van Palisades die zowaar al een circlepit zagen verschijnen en het zou dit weekend zeker niet de laatste zijn.

Hierna was de Volcano Stage onze plaats van afspraak, de eigenlijke mainstage. Hier gaf Lizzy Hale en haar band het beste van zichzelf. De naam Halestorm was bijna heel toepasselijk ware het niet dat het om een regenbui ging in plaats van een hagelstorm. Gelukkig was het maar van korte duur. Wat ons vooral bijbleef bij de set van Halestorm was de indrukwekkende intro drumsolo van Lizzy's broer Arejay die bewees met verschillende formaten van drumsticks overweg te kunnen. Het vervolg van de set was gevuld met de lekker rockende stem van Lizzy die zowel met haar looks als met de songs de weide wist te bekoren. Oh nee, geen weide hier maar asfalt als ondergrond, dus moeten we hier dan spreken van plein? Whatever, iedereen amuseerde zich rot tijdens de set gelijk op welke ondergrond en Alissa White-Gluz (Arch Enemy) die vanuit de coulissen toekeek zag dat het goed was.

Voor de derde band trokken we naar het derde podium en zo hebben we ze allemaal al eens bezocht op de eerste dag. De Alterna Stage is misschien het kleinste podium maar dit wil niet zeggen dat hier enkel kleine bands het beste van zichzelf geven, integendeel. Bad Wolves brak bij ons door met de geweldige cover van Cranberries' Zombie en het tragische verhaal errond want normaal ging zangeres Dolores O'Riordan hier nog op meezingen, maar op de dag van de geplande opnames stapte ze uit het leven. Natuurlijk mocht dit nummer niet in hun set ontbreken en werd het luidkeels meegezongen door de talrijke fans. Tommy Vext is een fantastisch zanger en een geweldige frontman om bezig te zien, z'n populariteit is merkbaar hoog hier in Duitsland. Dit heeft natuurlijk veel te maken door z'n prestaties bij Five Finger Death Punch toen hij Ivan Moody vervangde.

We konden rustig blijven vertoeven bij de Alterna Stage want hier ging While She Sleeps hun opwachting maken. We hebben deze band al enkele malen kunnen aanschouwen in de Belgische zalen en konden ons toen telkens met een glimlach huiswaarts sturen. Ook hier deden ze net hetzelfde met een geweldige, energieke set. Veel nummers natuurlijk van hun nieuwste 'So What?' maar ook het uitstekende oudere werk ontbrak niet in hun set. Zoals opener You Are We die direct het publiek aan het springen, moshen en crowdsurfen kreeg. Zanger Loz Taylor had er duidelijk veel zin in en straalde dit uit naar het publiek, onze dag kon nu al niet meer stuk.

Tijd dan voor wat jeugdsentiment op de Volcano Stage. Wie kent er de klassiekers 1979, Tonight Tonight en Bullet With Butterfly Wings niet? Natuurlijk hebben we het over The Smashing Pumpkins, hoewel bij allen de tijd niet heeft stilgestaan en de kilo's ook niet zijn weggebleven is de band hun kwaliteit nog niet verloren. Ze zorgen voor het eerste echte hoogtepunt op de Volcano Stage en laten een indruk na die nog lang zal blijven nazinderen.

Maar de band die de allergrootste indruk maakte was natuurlijk Tool, die dit jaar eindelijk met een nieuw album komen. Het eerste in 13(!) jaar, geen wonder dat de hype zo groot is en de verwachtingen hoog gespannen staan. Om te fotograferen blijven de bands van James Maynard Keenan een ware uitdaging, vooral als je de frontman in beeld wil krijgen. Steevast staat hij ergens in de achtergrond, amper verlicht. Gelukkig was er hier de enorme videowall die toch wat licht op de charismatische en eigenzinnige frontman wierp. Buiten het visuele aspect dat ons werd voorgeschoteld waren we natuurlijk benieuwd naar de muziek van Tool en misschien nieuwe nummers die ze gingen brengen. We werden op onze wenken bediend met twee nummers die we zullen terugvinden op het nieuwe album. Descending en Invincible laten ons vermoeden dat het nieuwe album opnieuw een meesterwerk gaat zijn. Een meesterwerk zoals de performance die ze hier neerzetten. Een muzikaal orgasme van begin tot eind zoals alleen Tool dit kan, Rock Werchter hou jullie maar klaar.

Terwijl Tool nog bezig was met de bezwering van het publiek gingen aan de Alterna Stage de poorten van de hel open. Het contrast met Tool is groot bij deze Behemoth die het toch over een geheel andere boeg gooien. Maar de leifhebbers van het duistere en zwaardere werk laten met plezier Tool links liggen voor wat gitzwarte blackened-deathmetal. Net als op de voorbije optredens waar we deze band aan het werk zagen lieten ze ook hier weer een diepe indruk na. De talrijke kostuumwissels brachten nog wat extra in de performance van de band die het vuur zeker niet schuwen.

Ook de afsluiter van deze eerste dag blijft binnen de deathmetal strekking. Arch Enemy geldt al jaren als één van de populairste bands binnen het melodieuze deathmetal genre en dat heeft niet enkel te maken met de looks van de frontvrouw. Al zullen verschillende mannen ons nu tegenspreken, want hoe strak de sound ook is van de band ze hadden nooit deze populariteit gehaald zonder hun frontvrouw. Zowel Angela Gossow als Alissa White-Gluz beschikken over stembanden waar veel mannen jaloers op zijn en looks die vrouwen vol nijd doen kijken. Het perfecte dessert om deze eerste dag mee af te sluiten. Tot morgen voor dag 2.

Bekijk ook het photo report.