Review SONS + Equal Idiots @ De Casino - Met een kater op het werk of in de les

Op de laatste avond, zondag 3 oktober 2021, van het feestweekend om het tienjarig bestaan van de concertreeks 'DC Rocks' te vieren, stonden er twee headliners op het podium. Enerzijds de Kempenzonen van Equal Idiots en anderzijds de home boys van SONS uit het naburige Melsele. Wie er als eerste mocht aantreden, werd eenvoudigweg met een spelletje kop of munt beslist en het lot wees Equal Idiots als opener aan. De Casino was goedgevuld om beide acts te ontvangen.

Het jonge duo Equal Idiots uit de Kempen, zanger/gitarist Thibault Christiaensen en drummer Pieter Bruurs, bracht net voor de corona-crisis uitbrak in maart 2020 hun tweede schijf uit, ‘Adolescence Blues Community’ genaamd en enigszins schatplichtig aan de beginjaren van Black Box Revelation. Daarna speelde covid-19 hun parten om met de nieuwe release uitgebreid te touren, maar we zagen nog wel in februari 2020 een show in de grote zaal van de AB waar de hooggespannen verwachtingen helaas niet helemaal ingelost konden worden. Deze keer kwamen Thibault en Pieter echter beter uit de verf, want van zenuwachtigheid was nu geen sprake meer en de schaarse optredens in het afgelopen anderhalf jaar hebben voor meer podiumervaring gezorgd. Tijdens Butter (Up Down) mocht een jonge snaak uit het publiek de gitaar overnemen en deed Thibault een rondje crowdsurfen (hij werd gedurende eerdere nummers al voorafgegaan door menig stagediver) doorheen de ganse zaal (tot achter de P.A.) en kreeg onderweg zelfs een pintje geserveerd. Tijdens het uur speeltijd ontdekten we een nieuw lijflied voor de jeugd, namelijk Adolescence Blues, waarin de zinsnede “We Don’t Care, We’re Just Having Fun” boekdelen spreekt. Minder te spreken waren we over de al zo vaak gecoverde song Ca Plane Pour Moi van Plastic Bertrand, die dan ook nog eens in schabouwelijk Frans werd gezongen. Equal Idiots heeft nog wat weg af te leggen in de overgang van puberteit naar volwassenheid, maar het zal het hyperkinetische publiek vooraan een worst wezen, die amuseerden zich rot.

Door het late aanvangsuur van zowel Equal Idiots (21:00, een half uur later dan gepland) als van SONS (pas 22:15) was het geen cadeau voor de werkende treinreiziger om op deze zondagavond tot het einde te blijven. Maar de overblijvende aanwezigen konden wel energie halen uit de performance van SONS. In augustus zagen we ze nog in de tuin van De Casino, maar dat was toen nog voor een zittend publiek. Nu mocht het er allemaal wat wilder aan toe gaan en dat lieten band en publiek zich geen twee keer zeggen. De straffe sound van dit indoor concert was een overtreffende trap dan van toen in open lucht.  Met straffe kleppers als Waiting On My Own, I Need A Gun en vooral het energieke Family Dinner aanvangen draagt hiertoe bij. Opnieuw werd er veel nieuw materiaal van de in 2022 te verschijnen plaat gespeeld en dat kon op de nodige bijval rekenen. De wave-invloeden (confer Whispering Sons) waren niet uit de lucht gegrepen. Het ging er intens aan toe en de furiositeit spatte soms van het podium. Getuige hiervan ook de deelname van haast iedereen in de zaal om aan de oproep om tijdens Ricochet op zijn/haar hurken te gaan zitten te gehoorzamen. Dat sommigen de dag nadien met een kater op het werk of in de les zijn verschenen, daar zat dit studentenfeestje voor iets tussen. Moet kunnen.

Op naar de volgende 10 jaar van DC Rocks, lang leve DC Rocks!

Bekijk ook alle foto's.