Review The Sound Of Revolution 2016

Het revolutionaire festival The Sound Of Revolution sprong in het oog voor elke (oldschool) hardcore en punk liefhebber. Op zaterdag 19 november 2016 had de organisatie van het mooie festival een aantal hardcore bands op het programma staan die voor een sensationele belevenis zorgden, zoals Judge, No Turning Back, Angel Crew, Madball en World Eater. 

Bij het binnen wandelen van het mooie Klokgebouw viel meteen op dat er enorm veel vrijwilligers uit de lokale muziekwereld bezig waren om mee te werken aan het festival. Daarnaast hing er een grote banner waarmee de organisatie de drie overleden krachten uit de hardcorescene eert, namelijk Warzone-frontman Raybezz, Onne van Cro-Mag en de drummer Richie van Backfire!

Daarnaast bracht het festival niet alleen mooie hardcore punk muziek met zich mee, maar ook een hele zaal vol hardcore punk merchandise, accessoires, (niet)-vegetarisch en veganistisch eten en drank. Tenslotte mocht men niet vergeten dat het revolutionaire festival in Eindhoven uitverkocht was. Ongeveer 4000 mensen van de hele wereld waren naar Eindhoven gereisd voor een hete en verwarmende avond met vrienden, familie en muziek.

Met 18 Miles werd onze warm up gestart, want deze Nederlands hardcore band was al bezig toen we in het Klokgebouw stapten. Men werd meteen getrokken naar hen doordat ze op de kleine True Spirit stage stonden en doordat hun krachtige techniek van hardcore door de kleine menigte werd aanvaard. 

18 Miles wisselde af met de bombastische hardcore band Strength Approach, die op de grote Revolution stage voor een grote menigte hun muzikaliteit liet zien. Deze band, die we al menig malen hebben gezien op kleinere podiums was misschien ook beter daar gebleven. Lokaal is Strength Approach een sterke en krachtige band, maar op het Revolution podium werd hun sterkte een zachtheid.

Op de True Spirit stage volgde in een tempo de hardcore band Coldburn op. Een band die zich in een kleine twee tot drie jaar zo bekend heeft gemaakt door hun sterkte in muzikale technieken, maar ook door hun vooral aparte stem en muziek. Coldburn, met grote invloed van een band als Turnstile, bracht vandaag een magnifieke set, waar iedere luisteraar zich aan boeide. Persoonlijk zijn ze in concert ook veel sterker dan op hun cd’s, want live creëren deze jongemannen zo’n sterke hardcore, dat je niet anders kan dan naar hen te luisteren. Coldburn maakte op het festival een serieuze harde indruk, waar de eerste moshpits en violent dancers zich een baan vrij maakten in een kleine zaal, maar waar de sfeer machtig was.

Maar toen kwamen de Limburgse/Vlaamse (en inmiddels iets oudere!) mannen van Angel Crew op het podium. Deze band, die hun begin al zag in 2000, zagen letterlijk het noorderlicht op het festival. Angel Crew maakte met hun oude en nieuwe songs, hun dualiteit van stemmen, hun invloeden van metal/thrash in combinatie met de hardcore punk en inspirerende teksten een zeer sterke en mogelijk één van de van de eerste hoogtepunten van de avond. Deze band is niet kapot te krijgen, dit hadden we wel letterlijk door. De menigte spreidde zich doorheen de hele zaal en de voorste rijen bestonden uit kleine pits, waar ook alle headbangers aanwezig waren. Oud en jong, men kon zich niet voorstellen dat Angel Crew zich zo sterk liet zien. Een waardig applaus mag dan zeker ook aanwezig zijn voor deze band. Angel Crew, je bent ons meest standvastig monument en zeker met je song Bring Down The World.

Op de True Spirit stage werd er contact gemaakt met de Duitse mannen van World Eater, toen het Nederlandse Angel Crew zijn perfecte set eindigde in sfeer. Can we just say hello? Because this was literally the best show World Eater ever had in months, maybe years. En ja, we zeggen het in Engels, aangezien dit de meest onvoorstelbare en explosieve show was die we van World Eater gewoon zijn. Zoals men zanger Alex kent, valt hij binnen met oude en nieuwe nummers afgewisseld. Manmade Hell zette de toon in een grote groep mensen die hijgend er klaar voor waren om World Eater nog eens aan het werk te zien. De laatste keer was Ieperfest 2016, en ja, ook wij stonden klaar! Toen de eerste tonen werden geslagen van het nummer Manmade Hell kwamen er meteen al sing-a-longs tevoorschijn. Daarnaast werd het menig hardcore publiek uitgedaagd met nummers als Calling You Out, The Dark Road, As Your Spirit Dies, Drifting Apart, Worm Feast, Lifesucker, The Path, Said And Done, Deal With It, About To Fall en Enough Is Enough. Maar het werd pas echt heet toen World Eater hun zelfgenaamd nummer op het publiek blies en waardoor de hele vloer bedeeld werd door violent dancers en pits. World Eater zou World Eater niet zijn als ze niet iets speciaals zouden doen voor hun publiek. Het vuur brandde in de ogen van iedere hardcore liefhebber in deze ruimte. Ja hoor, de cover van Warzone met Sound Of Revolution werd de pupil van de setlist. Elke hardcoreliefhebber kent Warzone als één van de beste bands uit de hardcore geschiedenis en het was te merken aan het hardcore publiek dat men zich niet meer kon inhouden. Sandpits overstroomde zich met stagedivers, crowdsurfers, violent dancers en slamdancers; het was een prachtig zicht om naar de hardcore punk wereld te kijken.

Waar World Eater nog de hele True Spirit stage innam, kwamen de mannen van Discipline op de Revolution stage. Is het weer opnieuw 1991? Nee, toch niet. In 2016 kwamen de bandleden van Discipline op het podium van het Klokgebouw van Eindhoven, maar helaas niet meer met de vroegere zanger Joost. Discipline zal nooit hetzelfde zijn zonder Joost, we weten dit wel, maar dat wil niet zeggen dat zanger Merijn dit slecht doet. Helaas, het concert in het Klokgebouw was toch niet wat het moest zijn. Technisch gezien was Discipline mooi en sterk bezig met hun lekker punk gehalte in nummers zoals Young & Reckless en Nice Boys Finish Last. De echte oudere generatie in het Klokgebouw kon dan ook geen genoeg krijgen van deze mannen, maar de sfeer zat er niet meer helemaal in. Ondanks een hele meugte, was Discipline toch niet die kanshebber van formaat.

Madball daarentegen maakten korte metten met de Revolution Stage. Zanger Freddy Cricien is één van de meest behaaglijke hardcore mannen die we in onze muziekwereld kennen. Hij lijkt gewoon niet kapot te gaan, een man met een gouden hart, spierbommen van armen en een energie voor vijf man. Madball is meer als alleen Freddy, want ook zijn andere muzikale talenten in de band zijn één voor één mannelijke stukken in zowel talent als visie. De zaal was tot de nek gevuld met hardcore punk publiek, toen Madball uit zijn slot schoot en NYHC klassiekers van Set It Off, Down By Law en Pride speelden. De violent dancers werden opgejaagd door deze zeer energetische bal van hardcore, waardoor de pits zich vergroten en zanger Freddy zelf in het publiek spong. Nummers als DNA, Get Out, Lockdown en Born Strong maakten hun muzikale set tot een prachtig geheel. Het nummer Hardcore Still Lives, een album en een nummer waar de band hun set mee afsloot, werd genomen en getogen door iedere hardcore punk liefhebber. Madball killed the stage for sure! Hard, krachtig en sterk, meer moet dat niet zijn bij een set van Madball.

Discharge maakten er een strakke show van, maar niemand minder dan het Brabantse No Turning Back zorgden voor een explosie op, naast en ja, ook in het podium. Ongelooflijk hoe een band, zonder nog eens te beginnen, al voor pits en crowdsurfers zorgden. Het was onbetaalbaar om zanger Martijn en zijn band omringd te zien door familie en vrienden op en naast het podium en we kunnen maar niet genoeg herhalen hoe de sfeer in het publiek in deze oprecht te kleine zaal was voor deze heren. Van het begin tot het einde waren er de ene explosies na de andere. Hoeveel hardcore liefhebbers daar stonden met dezelfde passie voor hardcore punk, met dezelfde liefde voor No Turning Back en vooral met hetzelfde familiale gevoel tijdens nummers als Go Away, Rise Up, Destination Unknown, True Love, Fight To Survive, Watch Your Step, Never Give Up, Stand & Fight, Can’t Keep Me Down, Bitter Forever, I Rise, Do You Care?, Take Your Guilt en natuurlijk hun afsluiter Stronger, Een oogverblindende muzikale set vol violent dancers, moshpits, sandpits, slam dancers, crowdsurfers en stagedivers. Men kreeg er gewoon geen genoeg van hoe onvoorstelbaar goed en meningvol deze set voor zanger Martijn, de band No Turning Back en iedere hardcorepunk liefhebber in het publiek was. Bedankt Martijn en co. om ons wederom te laten verrassen door de liefde, de passie en de kracht van hardcore punk.

Ignite volgde No Turning Back op op het grote podium, maar dit kon helaas een grote menigte niet meer boeien. En wij ook niet. Wij sloten onze avond af met het legendarische Judge dat op het kleine podium True Spirit stond. De band werd geïntroduceerd met de Imperial March van Star Wars en door hun eigen intronummer Take Me Away. De groep Judge was één van de hoogtepunten van de avond en dat was al voordat ze eigenlijk aan hun set waren begonnen. De merch was weg in no time en de uitpuilende hal zorgde voor een heleboel crowdsurfers, maar ook weinig lucht. Beesten zijn het, beesten! Hardcore punk beesten met enorm veel materiaal waar ze de kleine stage omver mee gooiden. Wat een stem heeft de zanger toch en zeker in nummers als The Warriors en The Storm. We kunnen hier wel neerpennen hoe deze muzikale set was, maar nooit kunnen we hetzelfde gevoel terugwinnen als in deze prachtige headliner. Judge scoorde crowdsurfers, stagedivers, moshpits en violent dancers aan de vleet. En men weet dat dit ook niet anders kan bij een band als Judge. De band werd één van de meest bijzondere headliners van The Sound Of Revolution en Festivalblog sloot ook deze avond af met hen.

The Sound Of Revolution beweesdat hardcore punk niet alleen muziek is, maar ook familie, een levensstijl, een liefde en passie. De samenhorigheid in het Klokgebouw was sterk aanwezig, ondanks de diversiteit van het publiek. No Turning Back zanger Martijn Van den Heuvel kondigde in zijn eigen set aan dat hardcore zijn veren nooit zal verliezen, men moest het ‘gewoon doen’. The Sound Of Revolution was zo’n beslissing en kijk eens wat ervan gemaakt is. Zanger Martijn kondigde daarbij ook een tweede editie van het festival aan en dat zal plaatsvinden op 4 november 2017 in het Klokgebouw van Eindhoven.

We bedanken hier dan ook de organisatie van The Sound Of Revolution, Loud Noise, Dynamo en de rest van de organisatie voor een verpletterende en sensationele eerste editie van het festival. Hardcore lives!