Review Summer Breeze Open Air 2018: woensdag 15 augustus

Datum: 
woensdag, 15 augustus, 2018

De festivalzomer loopt stillaan ten einde en terwijl België zich klaarstoomde voor Pukkelpop trok GigView alweer de grens over. Deze maal naar het Duitse Dinkelsbühl waar de inmiddels 21ste editie van Summer Breeze Open Air doorging. Een veelzijdige editie waar Powerwolf, Arch Enemy, Trivium, Papa Roach en talrijke andere bands het beste van zichzelf gaven gedurende 4 dagen. 

Het eerste wat ons opviel na een langer rit van om en bij de 600 km na het onthaal van vips en pers was de vip camping. Wel een groot voordeel hier dat je je wagen gewoon naast je tentje mag parkeren. Alles geïnstalleerd en klaar om naar de terreinen te begeven. Tijd voor de eerste show van de dag!

De vocals van Dennis Diehl zijn al bijna even gespierd als zijn massieve armen. Inderdaad, we hebben het hier over de zanger van het Duitse metalcore gezelschap Any Given Day. Ze verwierven de meeste bekendheid met een krachtige cover van Rihanna's Diamonds. Maar ze hebben ook geweldig eigen werk en hebben inmiddels twee full-albums op de markt gebracht. 'The Longest Way Home' uit 2014 en het in 2016 verschenen 'Everlasting'. Vooral hun meest recente album kreeg de meeste aandacht in hun set, tracks als Arise, Coward King, Endurance, Hold Back The Line, Ignite The Light en Levels werden gespeeld en afsluiten deed de band met die onvermijdelijke cover Diamonds. We waren door deze geweldige kick-off helemaal klaar voor 4 dagen metal en fun.

Er zijn drie podia hier op Summer Breeze die met de meeste aandacht gaan lopen. Je hebt de main of Breeze Stage, dan het tweede grote podium is de T-Stage en dan heb je nog het enige overdekte podium, de Camel Stage. Op de camping heb je dan nog de Ficken Party Stage maar daar zijn we nooit geraakt. Wel natuurlijk in de Camel Stage waar de volgende band optrad, Monument. De band brengt hier pure Britse heavy metal, ook wel gekend als NWOBHM. De vergelijking met inspiratiebron Iron Maiden is nooit ver weg. Net als hun grote voorbeeld knalt deze band van begin tot eind in hun set en wisten ze op dit vroege uur een heus feestje te ontketenen aan het overdekte podium. Check zeker hun laatste album 'Hellhound' eens als je houdt van deze NWOBHM.

Op naar de T-Stage opnieuw, nog geen mainstage op deze eerste dag, voor The Night Flight Orchestra. Deze supergroep met Soilwork's Björn 'Speed' Strid en Sharlee D'Angelo, bassist bij Arch Enemy heeft inmiddels al 4 albums in hun discografie maar kwamen pas echt in de media nadat ze bij Nuclear Blast terechtkwamen voor hun derde langspeler. De band verschilt enorm met wat we gewoon zijn bij de andere bands van Björn en Sharlee want deze band brengt naar wat ze noemen progrock, progressieve hardrock. Dit alles wat overgoten met science-fiction aanvoelende thema's en een 70's vibe. Het is best wat wennen aan deze muziek dus geef mij maar Soilwork en Arch Enemy in mijn cd-peler of Ipod.

Ijsland is de laatste jaren een echte broedplaats van uitstekende bands, denk maar aan Sòlstafir of deze verrassende band Audn. Verrassend door hun atmoferische black metal in een mix met viking metal. Zo veroverden ze hier de harten van de aanwezigen aan de Camel Stage. De tracks uit hun setlist ga ik hier niet opsommen, het Ijslandse typen heb ik hiervoor nog niet genoeg onder de knie. Voor de fans van Sòlstafir zeker een aanrader.

Na deze geweldige act was het hollen geblazen naar de T-Stage waar het machtige Kataklysm het podium ging betreden. Nu ben ik totaal geen deathmetal liefhebber, ik mijdt meestal het genre als de pest, maar voor deze band maakte ik graag een uitzondering. Voor een of andere reden kan ik deze deathmetal wel best pruimen. Misschien dat ik hun meest recente album 'Outsider' eens een luisterbeurt ga geven. De tracks hieruit die ze live speelden klonken alleszins bijster goed, zoals Narcissist en Outsider waar ik toch veel thrash metal in weet te herkennen.

Thrash metal komt daarna nog terug op de T-Stage met Sepultura. Vorig weekend speelden ze nog op Alcatraz en nu staan ze hier op Summer Breeze, toen in de tent en nu in openlucht. Dit was één van de laatste bands vandaag die ik kon fotograferen daar we dit jaar nog niet beschikten over een Headliner photo pass en we hierdoor de laatse drie bands moesten laten vallen. Maar niet getreurd, als je de affiche zo een beetje bekeek mistte je eigenlijk maar één échte headliner. Maar eerst Sepultura, een band die ik enkel volgde toen Max Cavalera de vocalen voor zijn rekening nam. Derrick Green heb ik nooit echt een kans gegeven omdat ik hem niet op hetzelfde niveau zag als Max. Nu zovele jaren later en na de overtuigende set op Alcatraz gingen we kijken en luisteren voor de bevestiging. De band's laatste album 'Machine Messiah' nam het grootste deel van de setlist voor zijn rekening maar ik hou vooral van de kleppers zoals Refuse/Resist, Ratamahatta en Roots Bloody Roots. Deze tijdloze thrash klassiekers blijven toch knallen zowel met Derrick als met Max, die deze ook graag speelt bij Soulfly. Derrick Green heeft me hier toch alweer kunnen overtuigen van zijn capaciteiten als zanger van één van de grootste thrash metalbands die we kennen.

Nog meer thrash metal om mijn eerste dag mee af te sluiten. Op de Camel Stage gaf de Californische band Warbringer een vet feestje. Ik schrok wel een beetje van de populariteit van de band bij het publiek. Al van voor ze het podium betraden werd hun bandnaam luidkeels geroepen en tijdens de set werd nagenoeg elk nummer luidkeels meegeschreeuwd. Met hun 'Woe To The Vanquished' uit 2017 hebben ze alleszins een sterk album onder de arm en momenteel schrijven ze zelfs al aan de opvolger. We zijn alvast benieuwd.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!