Review Tarja @ De Effenaar

Tarja is bezig met haar laatste 'What Lies Beneath' tour en kwam voor het eerst naar De Effenaar in Eindhoven om de Nederlanders (en opvallend veel andere nationaliteiten) een laatste maal te laten genieten van haar stem voor ze opnieuw de studio in gaat.

Ruim voor openingstijd stond er al een hele massa aan de inkomdeur. De Effenaar was deze avond uitverkocht dus het beloofde een gezellige drukte te worden. De fans stonden aan de verscheidene ingangsdeuren in rijen verzameld en dit terwijl er slechts één deur geopend werd. Uiteraard zorgde dit voor ongenoegen bij degenen die voor een gesloten deur stonden. Eens de deur open was, moest de security alles in goede banen leiden om de ongeduldige fans een voor een naar binnen te laten, tijd voor controle op eten of drinken was er dan ook niet. De eerste rijen vulden zich snel en iedereen stond vol afwachting te wachten op Tarja Turunen en haar band van dienst. De Effenaar mag bij toekomstige uitverkochte optredens toch eens duidelijk maken welke ingang precies gebruikt zal worden en waar de wachtrij dient gevormd te worden.

Het publiek moest eerst nog twee support bands aanschouwen. Hannibal mocht openen met de nodige vertraging en technische problemen. Een volledig mannelijk gezelschap uit Londen die wat als progressieve metal klonk speelden. De stem van de zanger leek wel wat zacht en heeft nog wat werk aan de winkel om te overtuigen en volledig tot zijn recht te komen. Het kwam maar flauw op gang, maar naar het einde toe viel het best nog mee. Ze speelden vijf nummers, waaronder een met een vrouwelijke backing vocal (die jammer genoeg door de zanger en de muziek volledig overstemd werd) en een cover van Rammstein’s ‘Du Hast’. De band deed hun best maar kon de meerderheid van een al zeer goed gevulde Effenaar niet overtuigen. Wat meer bewegelijkheid en interactie met het publiek mocht ook wel.

Tweede support van dienst was het Franse Benighted Soul. Een veel (inter)actiever optreden deze keer, maar naar het einde toe bleef het muzikaal gezien niet boeien. Deze keer een frontvrouw die we te zien en te horen kregen, haar stem klonk zeer goed en ze had best wel wat podiumprésence. Het geheel echter is niets speciaals, een female fronted symfonische metal band zoals er zoveel zijn. Ze probeerden het publiek mee te krijgen en dat lukte nog wel, de gitarist/grunter was een actief persoon die veel interactie had met het publiek en over het hele podium op en neer sprong. Ook de zangeres deed dit maar in mindere mate. Ook de drummer met zijn kort roodgeverfd haar leek zich te amuseren. De band straalde alvast een goede sfeer uit, maar dus iets te lang om te blijven boeien.

Pas om 21:50 kregen we Tarja te horen. Naar goede gewoonte begon het met een uitgebreide intro gevolgd door ‘Anteroom of Death’, alles afspelend achter een zwart doek met de cover van ‘What lies Beneath’ op dat halverwege het nummer naar beneden viel. Tarja kwam op met een masker en droeg een zwart kleed, wat bij het geheel paste. Het masker verdween en een gevarieerde setlist volgde.

Een drum solo van Mike Terrana kon natuurlijk ook niet ontbreken, deze kerel is haast een band op zichzelf. Na zijn drum solo werd hij vervoegd door de rest van de band om een instrumentaal ‘Little Lies’ te spelen. Tarja voegde zich bij de band om het nummer te vervolledigen. Ze speelden ook een nieuw nummer: Into the Sun. Hierbij vertelde ze ook dat ze na de tour opnieuw in de studio duikt om een nieuw album te maken en dat ze dus niet van de muziekwereld verdwijnt zoals de geruchten gaan.

Er werd verder gegaan met ‘Over the Hills and Far Away’, een cover van wijlen Gary Moore en een nummer dat Tarja ook zong bij voormalige band Nightwish. Leuk voor zowel de oude als nieuwe fans. Naar goeie gewoonte maakte de band tijd om een akoestische set te spelen, waarbij vijf nummers kort werden gespeeld waaronder de hit ‘I feel Immortal’. Altijd leuk om zien, deze variatie waarbij de muzikanten zich dichter bij elkaar zetten en een ander instrument vastnemen, het schept een gezellige en rustige sfeer.

Na ‘Ciaran’s Well’ en ‘In for a Kill’ kregen we nog een leuke verrassing. Phantom of the Opera, wat de fans ook goed kennen van Nightwish, werd gespeeld. Tarja’s stembereik werd hier getest en deze test was meer dan geslaagd. Als mannelijke vocal werd de zanger van Hannibal gevraagd. Je kreeg haast kippenvel bij dit nummer, zeker en vast een hoogtepunt. Voor de gelegenheid had Tarja haar zwarte jurk gewisseld voor een witte outfit. Er werd afgesloten met ‘Die Alive’ en ‘Until my Last Breath’. Onder luid applaus en geroep maakte de volledige band een buiging en zat de avond er op.

De setlist:

• Intro
• Anteroom of Death
• Lost Northern Star
• Dark Star
• I walk Alone
• Tired of Being Alone
• Drum solo
• Little Lies
• Into the Sun
• Over the Hills and Far Away
• Rivers of Lust (akoestisch)
• Minor Heaven (akoestisch)
• Montanas de Silencio (akoestisch)
• Sing for Me (akoestisch)
• I feel Immortal (akoestisch)
• Ciaran’s Well
• In for a Kill
Bis:
• Phantom of the Opera
• Die Alive
• Until my Last Breath