Uitgelicht: Iron Maiden @ Graspop Metal Meeting 2025 - Betrouwbare kwaliteit, meer moet dat soms niet zijn

Voor de hoeveelste keer stonden Iron Maiden nu al op het podium van GMM? De trouwe fans zal het worst wezen en we kunnen zeker niet zeggen dat ze elke keer hun zelfde showtje komen afhaspelen. Was bijvoorbeeld hun podium enkele jaren geleden nog volgepropt met allerlei props (dat vliegtuig bijvoorbeeld), kozen ze dit jaar voor een groot screen dat mooie digitale visuals projecteerde, die telkens te maken hadden met de song die op dat moment gespeeld werd. En die songs stonden natuurlijk volledig in het teken van hun 50-jarig bestaan. De "Run For Your Lives Tour".

Er werden naast de bekendste klassiekers ook enkele minder vaak gespeelde songs uit de back catalogue gespeeld. Murders in the Rue Morgue, Wrathchild, Killers, Phantom of the Opera of Seventh Son of a Seventh Son hadden we in Dessel nog niet vaak horen klinken. Maar toch jammer dat ook die van Iron Maiden zelf lijken te vinden dat alle albums die ze na Fear of the Dark (1992) maakten niet meetellen in die 50 jaar. We kunnen toch niet de enige fans zijn die ook graag de albums Brave New World, Dance of Death of The Final Frontier graag horen? Soit, kwaliteit is voor Iron Maiden zelfs een luxeprobleem. Dus stoppen met zagen en over naar de show, en die was geweldig. Als een stel jonge veulens bestormden de heren het podium, alhoewel Steve toch al snel stond te blazen. En blijkbaar sukkelde Adrian al enkele dagen met een keelontsteking, buiten het feit dat hij geen backings deed vanavond zag je er niets aan tijdens hun performance. De stem van Bruce zat meteen juist, fenomenaal wat die man vocaal nog kan. Hij benutte het volledige podium, ging soms zelfs helemaal naar de zijkanten maar weet ook wanneer het niet nodig is om helemaal vooraan te staan.

Zelfs met hem achteraan de stage verliezen nummers als The Trooper, Hallowed Be Thy Name en Rime of the Ancient Mariner (waar eigenlijk de prachtige visuals de hoofdrol opeisten) niets van hun magie. Integendeel, het maakt hen eigenlijk nog wat meer magisch. Veel momenten tot bindteksten nam Bruce niet maar wanneer hij dat deed kwam de droge Britse humor snel bovendrijven. Tot zijn amusement zag hij in het publiek een aantal opgestoken ballonnen die ‘Happy 50th Birthday Iron Maiden’ moesten spellen, alleen hadden deze fans (die vooral uit de crew van Studio Brussel bestonden zo bleek achteraf) een beetje moeite om de juiste spellingvolgorde te vinden. Of zijn uitleg over hoe ze normaal gezien stuntmeeuwen over het publiek laten vliegen en te beschijten maar hoe we hier in België, ‘due to animal right regulations’, wij niet het recht hebben om ‘to be shat upon by a bird’. Gemiste kans voor ons, het is maar hoe je het bekijkt! Natuurlijk konden de classics The Number Of The Beast, 2 Minutes To Midnight en Run To The Hills niet ontbreken. Met Iron Maiden ging de band even het podium af, maar keerden ze snel terug voor de bisronde. Nu begon wel op te vallen dat Bruce toch een dagje ouder is geworden, want bij Aces High was nu ondertussen duidelijk hoorbaar dat hij de toon van weleer niet meer kan aanhouden. We vergeven het hem ten zeerste, gezien z'n dynamische prestatie al het hele uur ervoor, er zijn er anderen in de industrie die hier nog een puntje aan kunnen zuigen! Met Fear Of The Dark nog een laatste meezingmoment en Wasted Years om af te ronden.

Misschien was dit niet het meest memorabele concert dat Iron Maiden ooit op Graspop heeft gespeeld, maar dit was gewoon betrouwbare kwaliteit en meer moet dat soms niet zijn.

Lees het volledige verslag van de eerste festivaldag hier.

Foto's geleverd door Graspop Metal Meeting (credits: Rudy De Doncker).